admin
Опубликовано: 22:48, 27 декабрь 2025
О скрипте

Na rocznicę ślubu mąż przyprowadził swoją matkę i oznajmił:

{short-story limit="540"}
Na rocznicę ślubu mąż przyprowadził swoją matkę i oznajmił:

— Myślisz, że ja to wszystko robię dla ciebie?! Wynoś się stąd.


Renata obudziła się z uśmiechem. Dziesięć lat małżeństwa… Dziesięć lat, które uważała za szczęśliwe. Delikatnie wysunęła się z łóżka, spojrzała na śpiącego Aleksandra i poszła przygotować śniadanie — wkładając w każdy ruch ciepło i nadzieję na wyjątkowy wieczór.


Przez cały dzień zdążyła wszystko: poprowadzić zajęcia, odwiedzić salon kosmetyczny, odebrać suknię z pralni chemicznej i kupić prezent — eleganckie spinki do mankietów z wygrawerowaną datą ślubu. Do domu wróciła zmęczona, ale szczęśliwa: najważniejsze dopiero miało nadejść.


O wpół do ósmej była już w pełni gotowa: makijaż, fryzura, turkusowa sukienka, perfumy. Chodziła po mieszkaniu, spoglądając co chwilę na zegarek. Aleksander powinien przyjść za kilka minut.


*


Foodie's Delight
Купуйте червону ікру у нас, без націнок
Дізнатися більше
O 19:40 rozległ się dzwonek do drzwi. Renata, przekonana, że mąż zapomniał kluczy, podbiegła otworzyć…
I znieruchomiała.


W progu stał nie tylko jej mąż.
Obok niego, cała promienna, w bordowej sukni, z ogromnym bukietem chryzantem, stała Katarina Lefevre.


— Dobry wieczór, Renato — powiedziała teściowa i weszła do mieszkania bez zaproszenia. — Jaka elegancka! Wybierasz się na randkę?


Renata spojrzała na Aleksandra, ale on przeszedł obok niej, nawet nie patrząc w jej stronę.


— Alex… co się dzieje? — zapytała cicho.


— Mama chciała spędzić wieczór z nami — odpowiedział zwyczajnie. — Nie mogłem jej odmówić.


Katarina już rozsiadła się wygodnie w salonie, jak u siebie.


— Renato, przynieś wody. I coś do herbaty. Jestem głodna, cały dzień szykowałam się na naszą uroczystość.


Słowa te uderzyły ją mocniej, niż się spodziewała. Cały starannie zaplanowany wieczór rozsypywał się na jej oczach.
Renata, czując ścisk w gardle, spojrzała na męża.


— Alex, przecież się umawialiśmy. Mamy rezerwację w restauracji. Tak czekałam na ten wieczór…


*


Foodie's Delight
Свіжа червона ікра високої якості
Акція на будь-яку вагу чи асортимент магазину
Дізнатися більше
Aleksander westchnął z irytacją.


— Możemy pójść tam innego dnia. A mama przyjechała specjalnie. Nie zostawię jej samej.


— Ale dziś… — głos Renaty lekko zadrżał. — Dziś jest nasza rocznica…


Aleksander spojrzał na nią tak, jakby to ona była problemem, i nagle rzucił ostro:


— Przestań robić sceny. Myślisz, że ja w ogóle to wszystko…


Urwał, po czym wybuchł:


— Myślisz, że ja to wszystko robię dla ciebie?!


Renata cofnęła się o krok.


Serce waliło tak mocno, że słyszała tylko własny oddech.


Aleksander ruszył w jej stronę — i właśnie wtedy…


*
Mini Saw
Портативна та витривала мініпила!
Найкраща ціна
Детальна інформація
w salonie rozległ się dźwięk spadającego przedmiotu — coś zsunęło się ze stolika Katariny.


Renata gwałtownie odwróciła głowę.


Na podłodze leżał bukiet chryzantem. Katarina podniosła się z krzesła, marszcząc brwi.


— Renato, no co stoisz? Podnieś to wreszcie. Taka drobnostka.


To właśnie ta drobna, protekcjonalna uwaga — nie krzyk Aleksandra, nie jego irytacja — coś w niej przełamała.


Jej dłonie nagle przestały drżeć.
Podniosła bukiet, postawiła go na stoliku i spokojnym głosem powiedziała:


— Katarino, nie jestem pańską służącą.


Teściowa drgnęła, a Aleksander natychmiast się odwrócił.


— Co ty sobie wyobrażasz?!


Renata, po raz pierwszy od lat, spojrzała na męża naprawdę uważnie.
I zobaczyła pustkę.


*


Foodie's Delight
Купити ікру кети. Ціни від постачальника
Дізнатися більше
Tam, gdzie kiedyś było uczucie, bliskość, partnerstwo — teraz była jedynie irytacja i obojętność.


— Alex — powiedziała cicho, lecz pewnie. — Dziś jest nasza rocznica. Cały dzień przygotowywałam się, żeby ten wieczór był wyjątkowy. Ale do ciebie nie dotarło nawet to, że mogło mi na nim zależeć.


Chciał jej przerwać, ale Renata uniosła dłoń.


— Teraz ja mówię.


W jego oczach po raz pierwszy pojawiła się niepewność.


— Ostatnie lata żyjesz tak, jakby mnie w twoim życiu po prostu nie było. Jakbym była dodatkiem do twojej rodziny. Do twojej matki. Do twojej pracy. Do twoich planów.
A dziś pokazałeś to już zupełnie jasno.


Katarina parsknęła:


— Przestań dramatyzować! Żona powinna wspierać męża, a nie…


— Dosyć — powiedziała Renata. — To między mną a Aleksandrem.


Mąż skrzywił się:


— Chcesz przez to powiedzieć… co?


*


Foodie's Delight
Купуйте червону ікру у нас, без націнок
Дізнатися більше
Renata podeszła do stolika i położyła na nim małe pudełko — te eleganckie spinki.


— Chciałam ci to podarować. Ale zrozumiałam, że tylko ja pamiętam, co dziś świętujemy.


Następnie wzięła torebkę i płaszcz.


— Dokąd ty idziesz?! — krzyknął Aleksander.


Renata uśmiechnęła się lekko — spokojnie, bez gniewu.


— Tam, gdzie przynajmniej mnie szanują. Rocznicę i tak dziś uczczę.
Tylko nie z tobą.


— Renata! — jego głos załamał się.


Otworzyła drzwi.


— Alex… kiedyś zrozumiesz, jak łatwo straciłeś kobietę, która kochała cię bardziej niż siebie samą.


I wyszła.


 *


Foodie's Delight
Купуйте червону ікру у нас, без націнок
Дізнатися більше
Śnieg padał cicho, a mroźne powietrze szczypało policzki.
Ale w środku Renaty było jasno.
Nie dlatego, że cieszyła się z odejścia — nie.
Lecz dlatego, że po raz pierwszy od lat czuła, że naprawdę żyje.


Wybrała numer:


— Tato? Mamo? Jadę do was. Tak… w porządku. Po prostu… dziś chcę być w domu.


Zasunęła kaptur i ruszyła w stronę przystanku.


A jej nowe życie właśnie się zaczynało.

Ctrl
Enter
Заметили ошЫбку
Выделите текст и нажмите Ctrl+Enter
Обсудить (0)