Ekran się rozświetlił — i w jednej chwili jej życie pękło.

Ekran się rozświetlił — i w jednej chwili jej życie pękło. Czasem wystarczy jedna wiadomość, by świat budowany latami runął bez ostrzeżenia.

Foodie's Delight
Ікра кети та горбуші від виробника
Дізнатися більше
— Daniel, twój telefon piszczy! — powiedziała Eliza, nie odrywając się od przygotowywania kolacji.
— Jestem pod prysznicem! — dobiegło z łazienki. — Sprawdź, co tam jest, może coś ważnego!

Eliza wytarła ręce w kuchenną ściereczkę i podeszła do szafki, na której leżał telefon męża. Ekran świecił się nowym powiadomieniem. Zazwyczaj nie czytała cudzych wiadomości, ale jej wzrok mimowolnie zatrzymał się na tekście:

„Relacja z tobą to najlepsze, co mam w pracy… Tęsknię. Do jutra.”

Wiadomość była od jakiejś Camilli. Eliza zamarła, czytając ją raz jeszcze. W głowie natychmiast pojawiły się strzępy rozmów — Daniel kilka razy wspominał nową koleżankę Camillę, ale zawsze mimochodem, bez szczegółów.

— No i co tam było? — Daniel wszedł do kuchni, wycierając włosy ręcznikiem.

Eliza odwróciła się do niego z telefonem w dłoni.

*

Foodie's Delight
Розпродаж червоної ікри у місті Київ : від 349 грн за 0,5 кг
Дізнатися більше
— Co to ma znaczyć?

— Co? — zmarszczył brwi, ale gdy zobaczył ekran, jego twarz ledwo zauważalnie się zmieniła.

— „Relacja z tobą — najlepsze”? — Eliza zaakcentowała każde słowo. — Jaką relację masz z tą kobietą, Daniel?

Szybko podszedł i zabrał telefon.

— Źle to zrozumiałaś! Po prostu dobrze nam się razem pracuje! Mamy wspólny projekt i tyle!

— O dziesiątej wieczorem pisze się o „najlepszych relacjach”? — Eliza skrzyżowała ręce na piersi. — I dlaczego pierwszy raz słyszę o tym projekcie?

— Bo to sprawy służbowe, które cię nie interesują! — wzruszył ramionami, ale jego wzrok nerwowo błądził. — Od kiedy czytasz moje wiadomości?

— Od kiedy sam poprosiłeś, żebym sprawdziła, „może coś ważnego”! — odparła ostro. — I wygląda na to, że znalazłam coś naprawdę ważnego!

Daniel usiadł przy stole, wciąż unikając jej spojrzenia.

— Dobrze, czasem rozmawiamy po pracy. Nic więcej.

— Kłamiesz! — Eliza podeszła bliżej. — Znam cię. Gdy kłamiesz, drga ci prawe oko. Tak jak teraz!

Spojrzała na niedokończoną kolację i nagle ogarnęła ją fala gniewu. Cztery lata małżeństwa. Cztery lata zaufania. I to?

Eliza chwyciła nóż i z impetem wbiła go w deskę do krojenia.

— Powiedz prawdę. Natychmiast!

*

Foodie's Delight
Розпродаж червоної ікри у місті Київ : від 349 грн за 0,5 кг
Дізнатися більше
Daniel ciężko westchnął i opuścił ramiona.

— Dobrze… Z Camillą… To coś w rodzaju… Sam nie wiem, jak to nazwać…

— Romans? Przygoda? Zdrada? — Eliza zaczęła wysuwać szuflady kuchenne, wyciągając jego rzeczy: ulubiony kubek, notes, drobiazgi. — Pomóż mi dobrać słowo!

— Eliza, nie rób tego! — próbował złapać ją za rękę. — Porozmawiajmy spokojnie!

— Spokojnie?! — strząsnęła jego dłoń. — Zdradzasz mnie i chcesz spokojnej rozmowy?!

Przeszła do sypialni i otworzyła szafę.

— Jak długo to trwa?

— Około dwóch miesięcy… — poszedł za nią, patrząc, jak wyciąga jego ubrania. — Eliza, przestań! To nie jest tak poważne, jak myślisz!

— Niepoważne? — zatrzymała się i spojrzała na niego. — Dwa miesiące kłamstw, spanie z inną kobietą — i to niepoważne?

— Nie chciałem, żebyś dowiedziała się w ten sposób! — próbował ją dotknąć, ale odsunęła się.

— A jak chciałeś? — wróciła do szafy. — Może planowałeś romantyczną kolację i wyznanie, że masz kochankę?

— Chciałem to zakończyć! — opadł na łóżko. — Naprawdę! To była głupota, chwilowa słabość!

*

Foodie's Delight
Якісна червона зерниста ікра лосося, форелі, кети, горбуші
Дізнатися більше
— Chwilowa słabość trwająca dwa miesiące? — rzuciła stertą ubrań na podłogę. — Pakuj się i wynoś się stąd!

— Dokąd? — zapytał bezradnie.

— Do swojej Camilli! — ucięła. — Albo gdziekolwiek. Ale tu nie zostaniesz!

— Eliza, poczekaj… — próbował mówić rozsądnie. — Tak, zawiniłem. Ale czy jeden błąd przekreśla wszystko, co było między nami?

— To nie jeden błąd, tylko dwa miesiące systematycznego oszukiwania! — opróżniała szafę dalej. — I to tylko to, o czym wiem. A ile jeszcze przede mną ukrywałeś?

Daniel siedział jeszcze chwilę na łóżku, jakby liczył, że Eliza zmieni zdanie. Ona jednak nie patrzyła na niego — metodycznie układała jego koszule w torbie podróżnej. Ręce jej drżały, ale ruchy były zdecydowane.

— Jesteś teraz pod wpływem emocji — odezwał się cicho. — Przenocujmy, a jutro spokojnie porozmawiamy.

Eliza wyprostowała się powoli.

— Wiesz, co jest najgorsze? — jej głos był spokojny, niemal lodowaty. — Ja nie działam pod wpływem emocji. Ja wreszcie widzę wszystko jasno.

Zasunęła zamek torby i postawiła ją przy drzwiach.

— Nie tylko mnie zdradziłeś. Wracałeś do domu, patrzyłeś mi w oczy, jadłeś kolację, mówiłeś „jestem zmęczony”, a jednocześnie żyłeś innym życiem.

*

Foodie's Delight
Червона ікра недорого
Червона та чорна ікра. Встигни замовити зараз
Дізнатися більше
— To nie było tak! — zaprotestował. — Pogubiłem się. Brakowało mi uwagi, zrozumienia…

— Nie przerzucaj winy na mnie — przerwała. — Jeśli czegoś ci brakowało, powinieneś był rozmawiać ze mną, nie z Camillą.

Podszedł bliżej, niemal błagalnie.

— Kocham cię. Naprawdę. To był błąd.

Eliza uśmiechnęła się gorzko.

— Miłość to nie słowa. Miłość to wierność. A ty ją złamałeś. Świadomie. Nie raz.

W przedpokoju zapadła ciężka cisza. Z kuchni dobiegało ciche syczenie zapomnianego sosu.

— Mogę z nią zerwać — powiedział szybko Daniel. — Teraz. Przy tobie.

— Za późno — pokręciła głową Eliza. — Już dokonałeś wyboru. Tylko nie chciałeś ponosić konsekwencji.

Otworzyła drzwi.

— Zabierz rzeczy i idź.

— Jeśli wyjdę, nie będzie powrotu — powiedział cicho.

*
Foodie's Delight
500 г чистого задоволення! Ікра горбуші всього за 349 грн
Натуральний склад, без зайвої рідини. Смак, який ви шукали
Дізнатися більше
Spojrzała na niego uważnie.

— Droga powrotna zniknęła w chwili, gdy pozwoliłeś na tę wiadomość. Dziś ja tylko się o tym dowiedziałam.

Daniel opuścił głowę, wziął torbę i wyszedł. Drzwi zamknęły się cicho — ostatecznie.

Eliza została sama. Oparła się plecami o drzwi i powoli osunęła się na podłogę. Łzy w końcu popłynęły — gorące, ciężkie. Ale wraz z nimi przyszła ulga. Ból był. Kłamstwa już nie.

Wstała, wytarła twarz, wróciła do kuchni i wyłączyła kuchenkę. Kolacja trafiła do kosza — razem z czterema latami złudzeń.

Później, siedząc na kanapie z kubkiem zimnej herbaty, usunęła numer Daniela. Potem zdjęcia. Ostatnie zniknęło to, na którym uśmiechali się nad morzem.

— Dość — powiedziała na głos.

Za tydzień wymieni zamki. Za miesiąc złoży pozew o rozwód.
A dziś wystarczyło jedno: pozostała wierna sobie.

I po raz pierwszy od dawna w tej ciszy nie było strachu